Om niet te vergeten

http://www.rinirikkert.nl/ELANontmoetingen.html

Gewoon, om niet te vergeten, bovenstaande link. Naar de website van Rini Rikkert, een vrijzinnige dominee in Dordrecht. Ik weet niet meer hoe ze op mijn pad kwam, een paar jaar geleden, ik googelde op 'engelen' denk ik, en toen kwam ik haar naam tegen omdat ze in haar gemeente Engelenmeditaties houdt. Ben ik ook een keer naar toe geweest, heeft me onder andere geleerd hoe fijn mediteren is!
Op de pagina van de link staat het verslag van een kerkdienst van 12 september vorig jaar, waarin een gastspreker, burgemeester Bert Blase van Alblasserdam, een prachtige preek hield. Over zijn opgroeien in een gelovig gezin, en zijn zoektocht door Christendom en andere opvattingen en religies en natuurwetenschap heen. Integraal op de website opgenomen.
Een stukje uit die preek:

Ik bedoel hiermee: mijn indruk is dat het om concepten gaat, om ideeën - maar natuurlijk vooral om de ons omringende werkelijkheid - die door ons brein niet of nauwelijks zijn te bevatten. Zijn al die genoemde velden en domeinen nu verschillend, of sluiten ze naadloos op elkaar aan? En is het wel nodig om te proberen dit allemaal in één geordend overzicht te vervatten. Of hoeft dit niet in een vorm, die voor ons herkenbaar is en vertrouwd.  Zoals dit overigens - heel geruststellend - in 1 Korintiërs 13 staat: ‘Want wij zien nu door een spiegel in een duistere rede, maar alsdan zullen wij zien van aangezicht tot aangezicht; nu ken ik ten dele, maar alsdan zal ik kennen, gelijk ook ik gekend ben.’
De rede - zo zegt deze tekst - is niet in staat het totaal te omvatten of te doorzien. Dat moeten we niet van de rede, van ons verstand alléén verwachten. Daar hebben we andere zintuigen en eigenschappen voor nodig. Ik noem er enkele, waarvan ik oprecht zou willen zeggen, dat we daarmee gezegend zijn: de intuïtie, de verbeelding,  onze nieuwsgierigheid en - laten we zeggen - onze ondervinding.

Ik heb de verslagen van de latere kerkdiensten nog niet gelezen, maar wil dit alvast even vastleggen.
De hele site is de moeite waard, en ook het boek 'Contact met God' dat Rini zelf schreef over haar leven en ontwikkeling vind ik bijzonder en mooi. 
Link naar het boek: http://www.rinirikkert.nl/schrijfster.html#Het boek .
Dit schrijft de schrijfster zelf over het boek:

Ik heb er keihard aan gewerkt, en geweldig van genoten. Het is veelzijdig, zoals je kan verwachten als het over God en mensen gaat. Er zit psychologie in, theologie, een paar verhalen, gedichten, opdrachten, tips, en veel persoonlijke ervaring. Het slaat een brug tussen Christendom en de Nieuwetijdsbeweging, omdat het in mijn beleving in de loop der jaren allang tot één geheel is geworden. Ik ben er van overtuigd dat dat voor veel meer mensen geldt, al zijn de meesten wat voorzichtig om dat ook hardop te zeggen, omdat bepaalde stromingen zowel binnen het nieuwetijdsdenken als in de kerk, dat onmiddellijk met veel kabaal veroordelen. Zonde toch. We kunnen allemaal van elkaar leren. En leren is groeien!

Op de website is meer over Rini en haar boek te vinden, en kun je er stukken uit lezen. Vooral de verhalen die gaan over Christendom en Nieuwetijdsbeweging zijn waardevol voor mij. Naar zoiets ben ik echt op zoek, naar mensen die verstandige en poëtische woorden vinden om hun eigen vertrekpunt en tastende zoektocht te beschrijven.

*Zucht*

Ik heb t druk op dit moment, met mn werk, de familie en t opstarten van het nieuwe seizoen in ons vakantiehuisje waar het water tot nu toe afgesloten was vanwege de vorst en waar t een enorme troep is door de verbouwing die eind vorig jaar voor een mooie nieuwe buitenkant en een nieuw klein kamertje heeft gezorgd, maar dus ook voor een grote bende die nog niet opgeruimd is omdat de winter inviel.

Er gebeuren wel dingen die te maken hebben met het onderwerp van dit blog maar ik heb gewoon geen fut om t daarna nog op te schrijven.
Toch maar, in het kort: de wekelijkse brieven van de Kingsclere group en van Victor en Wendy, de Stadsverlichting gisterenavond, en de verhitte gesprekken die ik een paar avonden achter elkaar met vrienden gevoerd heb over van alles: bijna-dood ervaringen, U.F.O.'s, graancirkels, het voortbestaan van de ziel na de dood, überhaupt het bestaan van de ziel buiten het lichaam, Popper en de falsifieerbaarheid ( http://nl.wikipedia.org/wiki/Falsifieerbaarheid ), het verlangen van de mens naar zingeving, ontstaan, oorzaak en reden van religies, Ockhams scheermes   ( http://nl.wikipedia.org/wiki/Ockhams_scheermes ), oude verdwenen beschavingen waarin mensen misschien meer psychische vermogens hadden dan wij nu, wat ze toch  niet verhinderd heeft te verdwijnen, Fatima en de verschijningen van Maria, kortom, VEEL.
Een van die vrienden vroeg: word je van deze zoektocht nu rustig en gelukkig?
Het antwoord is: soms wel, soms niet. Soms voel ik een blije opwinding, maar soms is t ook onzeker en voel ik een 'heilige schroom' of zoiets.

Ik vind het best lastig om in gesprek met sceptici, of mensen die alleen van horen zeggen over deze fenomenen gehoord hebben alles wat ik tot nu toe gelezen en bedacht heb goed, overtuigend en niet drammerig te brengen. Er is en wordt zo verschrikkelijk veel geschreven over deze onderwerpen, de groep mensen die zich hier serieus mee bezighoudt is zo groot aan het worden dat de kloof soms moeilijk te overbruggen valt.
Ik probeer me dan niet te laten meeslepen in welles nietes, en mn gedachten zo rustig mogelijk te verwoorden zonder mezelf ontrouw te zijn, maar ook zonder standpunten in te nemen over zaken waar ik nog niet uit ben of niks van weet. Ik kan me trouwens het gevoel en wantrouwen van de sceptici OOK zo goed voorstellen, ik probeer te bedenken hoe ik me zou voelen en uiten als ik met iets geconfronteerd werd waar ik nog niets van wist maar wat een compleet veranderd beeld van de werkelijkheid schetst! Zou ik ook erg moeilijk te accepteren vinden vrees ik.

Kortom, vermoeiende gesprekken vind ik dit. *Zucht*.